باب ویلوبی در حرفه برجسته خود به عنوان یک عکاس هالیوود، مرلین مونرو، الیزابت تیلور و جین فوندا را به تصویر کشید، اما در مورد موضوع مورد علاقه خود صریح باقی مانده است: آدری کاتلین راستون، بعدها ادا ون هیمسترا هپبورن-راستون، که بیشتر به عنوان آدری هپبورن شناخته می شود. ویلوبی یک روز صبح بلافاصله پس از ورود او به هالیوود در سال 1953، برای فیلمبرداری از ستاره جدید فراخوانده شد. این کار برای پرتره‌تیست بسیار سخت بود که اغلب به خاطر تکمیل فیلم عکاسی خبری شناخته می‌شد، اما وقتی او با زیبایی بلژیکی‌تبار آشنا شد، ویلوبی شیفته او به خاطر می‌آورد: «او مثل یک شاهزاده خانم، دست مرا گرفت و با لبخندی که خدا برای آب کردن قلب انسان‌های فانی طراحی کرده بود، مرا خیره کرد. هنگامی که حرفه هپبورن پس از اولین بازی او در ایالات متحده در تعطیلات رومی برنده اسکار اوج گرفت، ویلوبی به دوستی قابل اعتماد تبدیل شد و زندگی کاری و خانگی او را چارچوب بندی کرد. عکس‌های تاریخی، کمال‌گرا و لطیف او جنبه‌های بسیاری از زیبایی و ظرافت هپبورن را جستجو می‌کنند، همان‌طور که هپبورن از اولین بازی خود به اوج حرفه‌ای‌اش بانوی زیبای من در سال 1963 پیش می‌رود. بازیگران و کارگردانان، و بازگشت به زندگی خصوصی او، یکی از عشق های افلاطونی بزرگ عکاسی و رکوردی بی نظیر از یکی از زیبایی های سنگ محک قرن بیستم است.