زمانی ملتی بود که وارد جنگ شد، اما پس از فتح قاره‌ای، کشورشان توسط بمب‌های اتمی ویران شد... سپس فاتحان دموکراسی را بر مغلوب‌ها تحمیل کردند. برای گروهی از معماران، هنرمندان و طراحان شاگرد، رهبری کردند. توسط یک بیننده، وضعیت وخیم کشورشان مانعی نبود، بلکه الهام‌بخشی برای برنامه‌ریزی و اندیشیدن بود... اگرچه آنها شخصیت‌های بسیار متفاوتی بودند، معماران برای تحقق بخشیدن به رویاهای خود از نزدیک با یکدیگر همکاری کردند، و قویاً توسط یک بوروکراسی فوق خلاقانه حمایت می‌شدند. یک دولت فعال... پس از 15 سال جوجه کشی، آنها جهان را با معماری جدید - متابولیسم - شگفت زده کردند که تغییر اساسی کل سرزمین را پیشنهاد کرد... سپس روزنامه ها، مجلات و تلویزیون معماران را به قهرمان تبدیل کردند: متفکران و انجام دهندگان، مردان کاملاً مدرن... از طریق سخت کوشی، نظم و انضباط، و ادغام همه اشکال خلاقیت، کشور آنها، ژاپن، به نمونه ای درخشان تبدیل شد... زمانی که بحران نفت آغازگر پایان غرب بود، معماران ژاپن گسترش یافتند.