فریدا کالو که در سال 1907 در مکزیک به دنیا آمد، از دوران کودکی درد و رنج را آموخت. او در سن شش سالگی قربانی فلج اطفال شد و سپس در هجده سالگی در یک تصادف اتوبوس به شدت آسیب دید که منجر به جراحاتی شد که او را تا پایان عمر تحت تاثیر قرار داد. فریدا جوان و تسلیم ناپذیر زمانی که مکزیک در یک دوراهی بزرگ فرهنگی و سیاسی قرار داشت، دیگو ریورا، نقاش بزرگ دیواری را ملاقات کرد. آنها یک شراکت افسانه ای، با وابستگی شدید به هنر عامیانه مکزیک، تعهد عمیق به مبارزه کمونیستی و یک جاه طلبی هنری خشمگین تشکیل دادند که از تمام آزمایشات ازدواجشان جان سالم به در برد. فریدا که توسط سوررئالیست‌ها تحسین می‌شد و بزرگ‌ترین‌ها از او عکس می‌گرفتند، بیشتر به خاطر خودنگاره‌های خود و طبیعت‌های بیجان غیرمعمول شهرت داشت. این کتاب زندگی خارق‌العاده این هنرمند را نشان می‌دهد که تصاویر فراموش نشدنی او ترکیبی از ظلم و هوش، صداقت و گستاخی، درد و توانمندی است.