طراحی داخلی (به انگلیسی: Interior Design)، هنر و علم ارتقای فضای داخلیِ ساختمان برای دستیابی به محیطی سالم‌تر و زیباتر برای افرادی است که از فضا استفاده می‌کنند. طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌های ارتقایی را برنامه‌ریزی، تحقیق، هماهنگی و مدیریت می‌کند. طراحی داخلی یک حرفه چند وجهی است که شامل توسعهٔ مفهومی، برنامه‌ریزی فضا، بازرسی سایت، برنامه‌نویسی، تحقیق، ارتباط با ذینفعان یک پروژه، مدیریت ساخت و اجرای طرح است.
در لغت‌نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده‌است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان». طراحی داخلی فرایند شکل‌گیری و هماهنگی ویژگیهای زیبایی ساختمان از داخل، با هدف تأمین نیازهای لازم برای استفاده راحت از آن است.
در لغت‌نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده‌است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان». طراحی داخلی فرایند شکل‌گیری و هماهنگی ویژگیهای زیبایی ساختمان از داخل، با هدف تأمین نیازهای لازم برای استفاده راحت از آن است.
واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده‌است. به آن دسته از دست‌اندرکاران گویند که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. جامعه طراحان داخلی آمریکا(ASID) طراح داخلی را چنین تعریف می‌کند: «متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش‌های رسمی کسب کرده‌است.»
طراح داخلی مستلزم آن است که تأکید بر برنامه‌ریزی، طراحی کاربردی و استفاده مؤثر از فضا که در این حرفه وجود دارد، در مقایسه با تزئین فضای داخلی بیشتر باشد. طراح داخلی می‌تواند پروژه‌هایی که شامل تنظیم فاصله‌های طرح اولیه را در داخل یک ساختمان و همچنین پروژه‌هایی که نیاز به درک درستی از مسائل فنی مانند آکوستیک، نور، دما، و غیره دارند را انجام دهد.
اگرچه یک طراح داخلی ممکن است لایه‌ای از فضا را بسازد، وی ممکن نیست فضا را بدون داشتن تصویب یک معمار بسازد. به همین دلیل است که بسیاری از طراحان داخلی تمام تحصیلات خود را برای یک معمار خوب شدن می‌گذرانند. طراح داخلی ممکن است مایل به کسب تخصص‌هایی از انواع زمینه‌های طراحی داخلی برای توسعه دانش فنی خاص به آن منطقه باشد. زیبایی در طراحی داخلی مستلزم این است که دانش در زمینه طراحی داشته باشید تا بتوانید به بهترین نحو فعالیت کنید.
هر یک از سبک‌های دکوراسیون داخلی، از نظر استفاده از خطوط و شکل‌ها، رنگ‌ها، متریال و مصالح و جزئیات دیگر، با یکدیگر تفاوت دارند.
- سبک مدرن
سبک مدرن یکی از جنبش‌های معماری و طراحی است که در اوایل قرن ۲۰ میلادی شکل گرفت. در این سبک استفاده از متریال‌های طبیعی، رنگ‌های خنثی و رنگ‌هایی که در طبیعت دیده می‌شود، در فضا کاربرد دارد. همچنین از ویژگیهای مهم سبک مدرن، عدم استفاده از جزئیات اضافی است که باعث شده‌است، مبلمان به‌کار رفته در آن را به با خطهای مستقیم و صاف و بدون ظریف کاری ببینیم.
- کلاسیک
بر اساس تعریف دائرةالمعارف Treccani، سبک کلاسیک مجموعه‌ای از مفاهیم و قواعدی است که برگرفته از رم و یونان باستان است و در هنر، از آن به کار گرفته می‌شود. با این تعریف انتظار می‌رود که فضای داخلی که به این سبک دیزاین و دکور شده باشد، چیدمانی متقارن و هماهنگ، متریال‌هایی با کیفیت و گران‌قیمت، ستون، کتیبه، گچبری، مجسمه‌های آنتیک، رنگ‌های خنثی روشن و مبلمانی ظریف کاری شده، داشته باشد.
- مینیمال
ویژگی بارز فضایی که به سبک مینیمال دکور شده باشد، سادگی و عدم درهم ریختگی آن است. در واقع این سبک بر کارایی و ضرورت استوار است و در آن نباید از مبلمان و اثاثیه غیر ضروری استفاده کرد. همچنین طراحی وسایل موجود در آن باید ساده و بدون جزئیات باشد و آن را به صورت مونوکروماتیک دیزاین کرد.
...............................................................
